Çocukluğumda ve gençliğimde ata, eşeğe çok binmiştim. File ise ilk kez Kanchanaburi şehri yakınlarındaki Fil kampında Şafak ile birlikte bindik. Honaz’da iki beygirimiz vardı. Onlar ailemizin birer ferdi gibiydiler. Annem babam beygirlerimize “Oğlum!” diye hitap eder ve severlerdi. Ben de onlarla arkadaş gibiydim. Atlar, beygirler çok hisli olurlar. Üzülünce ağlarlar, sevinince gözlerinin içi güler.
Fillerin atlar gibi çok hisli ve anlayışlı olduğunu binince, okşayıca daha iyi anladım. Bakıcısının söylediklerini anlıyor ve yerine getiriyorlardı. Uzun ve kalın hortumlarını okşayınca, sevdiği yiyecekleri verince filin de gözlerinin içi gülüyor, elimizdeki fasulyeleri hortumunun ucuyla dikkatle alıyordu. Bu dünya hepimizin dünyası! Fillere de yeter, insanlara da! Yeter ki sevgi olsun, huzur olsun!
Erawan Milli Parkı Bangkok’a 180 km kadar uzaklıkta. 22 Temmuz 2017 günü Şafak’ın iki Alman iş arkadaşıyla birlikte Milli Parkı görmeye gittik. Yolculuğumuzun 130 kilometrelik Bangkok-Kanchanaburi arasını trenle, Kanchanaburi-Erawan arasındaki 50 kilometrelik kısmını otobüsle yaptık.
Bangkok-Kanchanaburi arası sulak, düz bir ova. Her yer pirinç tarlası. Kimi tarlaya pirinç ekilmiş, kimi tarlanın pirincinin hasadı yapılmış. Tayland’da pirinç üretimi 10 000 yıl önce başlamış. İklim devamlı sıcak olduğundan yılda üç kez hasat yapılabiliyormuş..
Erawan bölgesi dağlık, kayalık. Tropikal ormanlar dağı taşı örtmüş. Her yer yemyeşil! Erawan Milli Parkı, Erawan Barajı Gölü’nün iki tarafını kaplıyor.
Her yer su! Tayland’da Nisan ayında başlayan yeni yıl insanların birbirini ıslattığı su şenlikleriyle başlıyormuş. Milli Park’ta yedi tane birbirinden güzel şelale Milli Parka ayrı bir güzellik veriyor. İnsanlar şelalerin önlerinde oluşan doğal havuzlarda serinliyorlar.
Milli Park’ın yollarına “Dikkat! Yılan var! ” levhaları asılmış. Bu dünya yılanların da dünyası! Dönüşümüzü Taylandlı arkadaşın arabasıyla tamamladık.
