“Türkiye – Yunanistan ilişkilerine farklı bir bakış da Kemal Yalçın’dan geliyor… Kuşaklar öncesine dayanan çok güzel bir öyküyü kitap haline getirmiş.”
(Zülfü Livaneli, Milliyet, 24.9.1997)
“Kemal Yalçın’ın ‘Emanet Çeyiz’i ülkeler ve halklar arasındaki ruh ve duygu bağının silinmezliği üzerine çok güzel bir çalışma. Yalçın’ın kitabını bugünlerde okursanız, yarına daha hoşgörülü ve barışçı bir ruh haliyle girebilirsiniz.”
(Doğan Hızlan, Hürriyet, 15.11.1999)
“Ne yalan söyliyeyim, adını daha önce hiç duymadığım bu yazardan öyle aman aman bir eser beklemiyordum. Gelin görün ki, ‘Emanet Çeyiz’ kitabı benim için 1999 yılının en güzel süprizlerinden biri oldu. Karşıma sadece Türkçeyi ustaca kullanan bir yazar değil, aynı zamanda tuttuğunu koparan bir araştırmacı çıktı. Kitabı okurken birkaç yerde gözyaşlarımı tutamadım.”
(Haluk Şahin, Radikal, 12.2.1999)
“Kemal Yalçın’ın bir belgesel roman tadındaki kıtabında gelecek kuşaklara hep aynı vasiyet var: Geçmişi unutmasak da affedelim ve barışalım. … Nereden başlamalı? … İki tarafın birbirini sabırla dinlemesi, birbirinin tarihe bakışına ilgi duyması; hoşgörüyle ‘öteki’ tarihleri okuması gerek. İki taraf açısından kabul edilebilir, ortak bir tarih yazımı gerek.”
(Yavuz Baydar, Milliyet, 16.7.1999)
“Kemal Yalçın’ın ‘Emanet Çeyiz’ adlı eseri gerçek bir öyküyü, dedesinin komşusu Denizli’nin Honaz ilçesinden Minoğullarının kalan çeyizini, sahibine ulaştırma macerasını anlatıyor… Kitapta bir sürü yaşanması imkansız diyeceğiniz acılara tanık oluyorsunuz. Öykülerin özelliği, hem Rumlarla hem Yunanistan’dan gelen Türklerle görüşülerek yazılmış olması. Muhacir Türklerin de en az muhacir Rumlar kadar özlem ve yürek acısı çektiklerini anlıyorsunuz. İki ülkenin mübadile insanlarına bir tür aracılık etmiş Kemal Yalçın.”
(Emine Çaykara, Tempo, 38.sayı, 23-29 Eylül 1999)
“İki coğrafyadan insan manzaralarını içeren bu sözel tarih çalışmasında, Kemal Yalçın, aslında kardeşliğin önündeki tek engeli işaret ediyor: Egemen devlet anlayışının köhnemiş politiklarını…”
Cumhuriyet
“Kemal Yalçın hem emaneti teslim etmiş, hem de topraklarından ayrılmak zorunda kalan insanların acısını, sıkıntısını anlatan bu güzel kitabı yazmış.”
Kürşat Oğuz, Aktüel, sayı 351, 9-15 Nisan 1998
“Nüfus değiş tokuşu ya da mübadeleyi anlamanın en iyi yolu, mübadeleyi yaşayan insanların gözünden, ağzından, gönlünden mübadeleyi görebilmektir. Yakın zamana dek Türkiye’de bunu yapabilmek oldukça zordu. Yaklaşık on yıldır bu durum değişti ve yurtlarından söküp atılan insanların tanıklıkları, anıları, öyküleri kitaplaştırıldı. Bu yazıda bu kitapların en etkileyicilerinden biri olan Kemal Yalçın’ın ‘Emanet Çeyiz – Mübadele İnsanları’ adlı kitabından yararlanacağım.”
(Doç.Dr. Serdar M. Değirmencioğlu, Baraka Dergisi, Aralık 2003)