Ohannes Garavaryan’ın Los Angeles’te, 26 Mart 2017 günü 50. Evlilik Yıldönümünde eşi Karmen hakkında anlattıklarını şiirleştirmiştim. Saygı ve şükranlarımla yayınlıyorum. Kemal Yalçın
Yalnızca senin hasretine dayananam!
Seneler mi kısalıyor,
Günler mi uzuyor?
Zaman eski zaman değildir artık.
Mevsimler değişti,
Aylar karışıyor birbirine.
Değişmeyen içimdeki bahardır şimdi.
Elli yıl önce miydi?
Elli gün önce miydi?
El ele tutarak bahar çiçekleri topladığımız zaman?
Dün müydü,
Kınalı’dan Marmara’ya bakarak
İstanbul şarkıları söylediğimiz zaman?
“Adalardan bir yâr gelir bizlere
Aman Allah gözlere bak gözlere!”
Şarkılar değişti, gözlerin değişmedi hiçbir zaman!
Gözlerine ne zaman baksam
Senin baharlı kalbini görürüm.
Güneş gülümser, çiçekler açar rengarenk.
Güzüm yaz olur,
Kışım bahar.
Gözlerimiz arkada kalarak ayrıldık
Yedi tepeli şehrimizden.
Kırk yıl geçti dün gibi, bugün gibi.
Bir avuç huzurdu aradığımız.
Yoktan var ettik hayatımızı yeniden
Zor günleri aştık el ele, yürek yüreğe.
Yıllarımızı rüzgârlara vermedik hiçbir zaman.
Hasretler sızlattı tatlı sabah uykularımızı.
İstanbul hasreti, vatan hasreti.
İstanbul da sensin,
Vatan da sensin artık!
Yalnızca senin hasretine dayanamam.
Hayat seninle birlikte güzel her zaman.
Kemal Yalçın
