CAN Kardeşim
Ben SENİM

Sen benim özgürlüğüm için
Sen bizim özgürlüğümüz için
Sen Türkiye’nin özgürlüğü için
Zindan nöbetine gülerek gitmiştin.
Seni kahrolarak ellerimizle bırakmıştık bu yıkılası yere.

Seni tecrite atanlar,
Seni tecrite attıranlar,
Tecrit oldu dünyadan.

Sadece sen değildin
Kalemi kırılan,
Sadece sen değildin
Susturulmak, korkutulmak istenen
Ben de, biz de, Türkiye de
Seninle birlikte girdik,
Hücreye, zindana, tecrite.

Sen bir Can idin hücrene girerken
Sen binler, milyonlar olarak
Çıkıyorsun hücrenden.
Seni gülerek ellerimizle alıyoruz bu yıkılası yerden.

Ben senim
Senin özgürlüğün,
Benim de özgürlüğümdür.
Senin özgürlüğün,
Bizim de özgürlüğümüzdür artık.
Sözün bittiği değil,
Başladığı yerdeyiz şimdi.

Kemal Yalçın
Bochum, 25 Şubat 2016, Saat 21.30

Dünyayı özgürleştirmenin zamanıdır şimdi

Devrimlerle, direnişlerle,
Bilimle, sanatla, felsefeyle
Canımızla, kanımızla
Kazandığımız hayatın,
Özgürlüğün, eşitliğin, kardeşliğin
Cihatçı, şeriatçı, İslamcı barbarlıkla
Kana bulandığı
Özgürlük başkenti Paris’teyim.

Kimseye kinim yoktu benim,
Kimseye nefretim yoktu.
Benim gibi düşünmesen de
Benim gibi yaşamasan da
Senin düşünme özgürlüğünü,
Senin yaşama hakkını savunurdum ben.
Savaşlardan, ölümlerden, zindanlardan
Kaçtığında kucak açtım ben sana.

On ay önce de vurmuştunuz beni,
On ay önce de kurşunlamıştınız gülücüklerimi.
Kanayan yaralarımın acıları dinmemişti,
Gözyaşlarım kurumamıştı henüz.
Bugün beni bir kez daha vurdunuz.
Kalbime kara saplı kinli bir bıçak,
Beynime fetvalı kör bir kurşun sapladınız.

Önce Fransa’nın evlatları,
1789’un yiğitleri,
Komünarlar,
Özgürlük savaşçıları koştu imdadıma,
Sonra özgür dünya tuttu ellerimden.
Sonra Spartaküsler koşup geldiler
Sonra şeriatın, Cihat-ı ekberin
Aldığı canlar dirilip geldi yanıma
Ankara’dan, Sivas’tan, Suruç’tan,
Dirilip geldiler,
Irak’tan, Suriye’den, Lübnan’dan.
Kobane’den, Sincar’dan, Kerbelâ’dan,
Dirilip geldiler yanıma,
Asya’dan, Afrika’dan, Amerika’dan.

Sözün bittiği değil,
Başladığı yerdeyiz şimdi.
Sözü öze,
Dünü bugüne,
Damlayı denize,
Yürekleri yüreklere
Bağlama zamanıdır şimdi.

Dünya bizim vatanımız,
Fransa benim memleketim,
Paris, özgürlüğün başkentidir.
Özgürlüğü yaşatmanın,
Özgürlüğü savunmanın,
İnsanlığı barbarlıktan kurtarmanın,
Dünyayı özgürleştirmenin zamanıdır şimdi.

Kemal Yalçın
14 Kasım 2015

Çiçeklendi yangın yerleri yeniden

Umudunu kesme yurdundan,
Baharından, yazından.
Umudunu kesme!
Kendinden, elinden, yüreğinden.
Bakma sen nehirlerin anaforladığına,
Rüzgarların tersten estiğine.
Karagün kararıp kalmaz!
Nehirler ulaşır mutlaka denizlere.

Korkuyu ve umutsuzluğu yendik,
Emekle, yürekle, el ele.
Umudu yeşerttik yeniden,
Tattık özlediğimiz başarıların tadını.
Baharlandı dağımız, ovamız.
Çiçeklendi yangın yerleri yeniden.

Kemal Yalçın
7 Haziran 2015
Berlin-Bochum Treni’nde